(¯`•._.•මනූගේ සයිබර් සටහන•._.•´¯)

2012/02/14

(¯`•._.• නුඹ •._.•´¯)


මහෝඝය විය නුඹේ සෙනෙහස
මගේ ජීවිත ඔරුව පැද යන....
සිහිල් දියවර ඔබම විය මට
ගමන් වෙහෙසට පවස සිඳලන....
සුවඳ මදනල නුඹයි මගෙ ලොව
ගතක් සරසා සිතත් සනසන....
කෙසේ අතහැර යම් ද මම නුඹ
මගේ දිවියම නුඹම වූ විට....

ඉතිං පවසමි නොකී රහසක් 
සෙමින් මුමුණා නුඹේ සවනට....
එදා අද හෙට හැම භවයකම
නුඹට පමණයි ආදරේ මම....!
ලිව්වේ ලියනකොට වෙලාව
ප්‍රවර්ගය:

1 comment:

  1. සංකල්පWed Feb 15, 10:03:00 PM

    ලස්සන කවි සිතුවිල්ලක් !

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)