(¯`•._.•මනූගේ සයිබර් සටහන•._.•´¯)

2011/01/08

මගේ අම්මා...

වාන් දමන තරමට
හිතේ දුක් පිරුණට
කාටවත් නොතේරෙන
මුදු බසින්
මගේ හිස අත ගගා
හීනෙනුත් මා ළඟටම එන......
අහවක සසරට
එළියක් නැති ගෙදරට
විශ්වයේ ඈත සිට
තරු එළිය අහුලගෙන.....
සඳක් වී පායන්න
මා ආදර
අම්මා....!
ලිව්වේ ලියනකොට වෙලාව
ප්‍රවර්ගය:

3 comments:

  1. :මනුවාManuwa:Sat Jan 08, 08:32:00 AM

    සඳක් වී පායන්න
    මා ආදර
    අම්මා....!

    ReplyDelete
  2. ayeshaSat Jan 08, 08:12:00 PM

    අම්මා ගැන කියලා ඉවර කරන්න බැහැ. ඒ ආදරය, කරුණාව, ලෝකේ වෙන කවුරැගවවත් නෑ.

    ReplyDelete
  3. UnknownThu Jul 12, 03:32:00 PM

    h,mmmmmmmmmmmm

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)